Sunday, September 21, 2008

Pros and Cons of Cloth Diapering




Pros and Cons of Cloth Diapering

Pros

  • Cloth diapers are more economical. Once you purchase cloths you can use them again with future children.

  • Cloth diapers are better for the environment. (This is a topic for debate but they do not contribute to filling up landfills, etc)

  • Cloth diapers may aid in potty training as babies recognize wetness easier in cloths.

  • Less diaper rash. Babies that use cloths are less likely to have problems with diaper rash. (If your baby has a diaper rash from wearing cloths it may be because of the detergent you are using to wash the diapers and not the diapers themselves)

  • You don’t have to worry about running to the store every time you get low on diapers.

Cons

Cloth diapers need to be changed more frequently. Disposables are very absorbent.
  • However with disposables, baby may end up sitting in a wet diaper longer because mom can’t tell that the diaper is wet.

  • It may be harder to travel places with cloth diapers.

  • It may be less convenient because you have to wash diapers regularly.

  • Cloth diapers are more likely to leak than disposables.

  • Cloth Diapering 101 - What You Need to Know

  • What kind of cloth diapers to buy?

    There are so many different styles of diapers and which kind you buy may be more of a personal preference. When making your decision you may want to factor in price and convenience. You can purchase flat diapers, prefolded diapers, fitted diapers or diapers that have everything in one.
    Flat diapers are basically the old fashioned diapers that you probably think of when you think of cloths. They are a flat diaper and require you to fold them and fasten them with a diaper pin or other type of fastener.


    Prefolds are already folded and just require fastening.
    Fitted diapers are shaped with elastic around the legs to fit more snugly around the legs. They normally come with a built in fastener. (Flat diapers, prefolds, and fitted diapers require a plastic pair of pants or diaper cover to keep clothing from getting wet.)
    The all in one diapers have everything built into one diaper and are the most convenient but they are also the most expensive.

    How to wash cloths?

    All you need is a plastic bucket to toss your diapers into. You can simply shake any dirty diapers into the toilet and toss your diapers into a plastic pail. (You can also purchase throw away liners to put inside your diaper to keep them from getting stained and make clean up easier.) When the pail is full throw everything into the laundry. You will want to run your diapers through two cycles to get them clean. The first cycle you can run on cold wash and cold rinse. The second cycle run through a hot wash and cold rinse. You will want to use a detergent that is free of dyes and perfumes. You may be tempted to use bleach on your diapers but this is not a good idea. The bleach may irritate your baby’s skin causing diaper rash. Bleach will also eat away the fibers in your diapers and ruin them in a matter of time

    Saturday, September 20, 2008

    Pain Relief During Labor


    Pain Relief During Labor

    There are two different types of drugs that you can choose from to relieve pain during labor.One type of drug is called an analgesic. Analgesics, like Stadol or Demoral, relieve pain but they don’t cause you to lose feelings or not be able to move parts of your body. Anesthesia, on the other hand, blocks all of the feelings in the area where it is administered. This results in you not feeling pain. When you think of anesthesia you may think about being put to sleep. This type of anesthesia is called general anesthesia and you will most likely not need this type of labor during a typical labor and birth. We are going to give you the basics on analgesics and anesthesia and also try to answer the most common questions moms have about pain relief during labor.

    Types of pain relief

    Analgesics- You may want to use analgesics for your pain relief if you don’t like the idea of not being able to feel parts of your body or want to use something less invasive. Analgesics are generally avoided if you are close to delivering as they can slow down babies breathing and reflexes.


    Epidurals

    - Epidurals are a type of local anesthesia that causes you to lose feeling in the lower half of your body. An epidural is a very effective pain relief option for labor; however, it is more invasive and requires you to have a needle inserted into a small area of your lower back called the epidural space. It may take up to twenty minutes for your epidural to take affect and you may still feel your contractions even after getting your epidural. There are some side effects and risks including the potential to cause low blood pressure and spinal headaches. Serious complications are rare.


    Spinal block- A spinal block is similar to an epidural and also requires a needle to be inserted in the lower back. It is inserted into the spinal fluid rather than epidural space. A spinal block works quicker than an epidural but only lasts for an hour or two. It is often used for csections as it works very quickly. It is generally only used once during labor so it is best to use when mom is very close to delivering.


    Walking Epidural (combined spinal-epidural block)- A walking epidural is a combination of spinal and epidural block. Medicine is injected into both the spinal fluid and the epidural space. To explain this simply, the spinal fluid is a little deeper than the epidural space. The spinal needle is inserted through the epidural needle so that medication can be delivered to both areas. The reason this is called a walking epidural is because moms can move around around with this type of epidural (although most hospitals will not allow you to walk around) and then if the spinal medication loses effect more medication can be inserted through the epidural space.
    General anesthesia- General anesthesia makes you lose consciousness. This is not ordinarily used during a vaginal birth but may be used in emergency situations or sometimes for cesarean births.
    Frequently Asked Questions about Pain Relief and Childbirth
    Are pain medications and epidurals dangerous to mom or baby? During your pregnancy you have been told to avoid taking narcotics and other medications to protect baby so you may be wondering if pain medications are avoided during pregnancy, why wouldn’t they be dangerous during birth? Pain medications cross the placenta during labor and do enter your baby’s blood stream. There are potential side effects that you should be aware of including respiratory depression, central nervous system depression, and problems regulating body temperature. It is best to avoid taking narcotic medications close to when your baby will be born to avoid these possible side effects. Epidurals are given to over half of all moms giving birth in a hospital and they are considered very safe. There are some potentially dangerous side effects; however, including a possible sudden drop in blood pressure, spinal headache, or permanent nerve damage in the area where the epidural is placed. Talk with your doctor or midwife about the risks involved.
    How soon can I get something for pain?Analgesics are often given in the earlier stages of labor. In most cases you will be given an analgesic as soon as you ask for it. Epidurals are generally not given until you are 3 to 4 cm dilated and you are in active labor, meaning that you are having strong contractions 3-4 minutes apart. It used to be suggested that epidurals given too early in labor would lead to stalled labor and increase the chances of needing a cesarean. New studies have shown that this is not true. There is no reason that you have to wait until later into your labor to have an epidural but many women prefer to try to go as long as they can handle it before getting an epidural.
    I have heard that epidurals sometimes don’t work, is this true?Epidurals work well for most women but, sometimes the medication doesn’t get into the epidural space properly and they do not get effective pain relief. Talk to the anesthesiologist if you are still having a lot of pain after twenty minutes and he can normally do something to remedy this without having to reinsert the needle. Epidurals do not always take away all the pain. You may still feel contractions, pressure or even some pain.
    Can I wait too long to get medication or an epidural?Analgesics are not given right before delivery. If you wait until you are close to delivery to request them, you will most likely be told that you can not have them because they can slow down your baby’s breathing and reflexes. Epidurals, on the other hand, can be given close to delivery but keep in mind that they take up to twenty minutes to take effect. If you wait until very close to delivery it may not start to work in time to be of any use

    During Sex Pregnancy

    Link
    If you're pregnant or even planning a pregnancy, you've probably found an abundance of information about sex before pregnancy (that is, having sex in order to conceive) and sex after childbirth (general consensus: expect a less active sex life when there's a newborn in the house).
    But there's less talk about the topic of sex during pregnancy, perhaps because of our culture's tendency to dissociate expectant mothers from sexuality. Like many parents-to-be, you may have questions about the safety of sex and what's normal for most couples.
    Well, what's normal tends to vary widely, but you can count on the fact that there will be changes in your sex life. Open communication will be the key to a satisfying and safe sexual relationship during pregnancy.
    Is It Safe to Have Sex During Pregnancy?
    If you're having a normal pregnancy, sex is considered safe during all stages of the pregnancy.
    So what's a "normal pregnancy"? It's one that's considered low-risk for complications such as miscarriage or pre-term labor. Talk to your doctor, nurse-midwife, or other pregnancy health care provider if you're uncertain about whether you fall into this category. (The next section of this article may help, too.)
    Of course, just because sex is safe during pregnancy doesn't mean you'll necessarily want to have it! Many expectant mothers find that their desire for sex fluctuates during certain stages in the pregnancy. Also, many women find that sex becomes uncomfortable as their bodies get larger.
    You and your partner need to keep the lines of communication open regarding your sexual relationship. Talk about other ways to satisfy your need for intimacy, such as kissing, caressing, and holding each other. You also may need to experiment with other positions for sex to find those that are the most comfortable.
    Many women find that they lose their desire and motivation for sex late in the pregnancy - not only because of their size but also because they're preoccupied with the impending delivery and the excitement of becoming a new parent.
    When It's Not Safe
    There are two types of sexual behavior that aren't safe for any pregnant woman:
    If you engage in oral sex, your partner should not blow air into your vagina. Blowing air can cause an air embolism (a blockage of a blood vessel by an air bubble), which can be potentially fatal for mother and child.
    You should not have sex with a partner whose sexual history is unknown to you or who may have a sexually transmitted disease, such as herpes, genital warts, chlamydia, or HIV. If you become infected, the disease may be transmitted to your baby, with potentially dangerous consequences.
    If your doctor, nurse-midwife, or other pregnancy health care provider anticipates or detects certain significant complications with your pregnancy, he or she is likely to advise against sexual intercourse. The most common risk factors include:
    a history or threat of miscarriage
    a history of pre-term labor (you've previously delivered a baby before 37 weeks) or signs indicating the risk of pre-term labor (such as premature uterine contractions)
    unexplained vaginal bleeding, discharge, or cramping
    leakage of amniotic fluid (the fluid that surrounds the baby)
    placenta previa, a condition in which the placenta (the blood-rich structure that nourishes the baby) is situated down so low that it covers the cervix (the opening of the uterus)
    incompetent cervix, a condition in which the cervix is weakened and dilates (opens) prematurely, raising the risk for miscarriage or premature delivery
    multiple fetuses (you're having twins, triplets, etc.)
    Common Questions and Concerns
    The following are some of the most frequently asked questions about sex during pregnancy.
    Can sex harm my baby?
    No, not directly. Your baby is fully protected by the amniotic sac (a thin-walled bag that holds the fetus and surrounding fluid) and the strong muscles of the uterus. There's also a thick mucus plug that seals the cervix and helps guard against infection. The penis does not come into contact with the fetus during sex.
    Can intercourse or orgasm cause miscarriage or contractions?
    In cases of normal, low-risk pregnancies, the answer is no. The contractions that you may feel during and just after orgasm are entirely different from the contractions associated with labor. However, you should check with your health care provider to make sure that your pregnancy falls into the low-risk category. Some doctors recommend that all women stop having sex during the final weeks of pregnancy, just as a safety precaution, because semen contains a chemical that may actually stimulate contractions. Check with your health care provider to see what he or she thinks is best.
    Is it normal for my sex drive to increase or decrease during pregnancy?
    Actually, both of these possibilities are normal (and so is everything in between). Many pregnant women find that symptoms such as fatigue, nausea, breast tenderness, and the increased need to urinate make sex too bothersome, especially during the first trimester. Generally, fatigue and nausea subside during the second trimester, and some women find that their desire for sex increases. Also, some women find that freedom from worries about contraception, combined with a renewed sense of closeness with their partner, makes sex more fulfilling. Desire generally subsides again during the third trimester as the uterus grows even larger and the reality of what's about to happen sets in.
    Your partner's desire for sex is likely to increase or decrease as well. Some men feel even closer to their pregnant partner and enjoy the changes in their bodies. Others may experience decreased desire because of anxiety about the burdens of parenthood, or because of concerns about the health of both the mother and their unborn child.
    Your partner may have trouble reconciling your identity as a sexual partner with your new (and increasingly visible) identity as an expectant mother. Again, remember that communication with your partner can be a great help in dealing with these issues.
    When to Call Your Doctor
    Call your health care provider if you're unsure whether sex is safe for you. Also, call if you notice any unusual symptoms after intercourse, such as pain, bleeding, or discharge, or if you experience contractions that seem to continue after sex.
    Remember, "normal" is a relative term when it comes to sex during pregnancy. You and your partner need to discuss what feels right for both of you.
    Reviewed by: Elana Pearl Ben-Joseph, MDDate reviewed: October 2007Originally reviewed by: George Macones, MD

    Thursday, August 21, 2008

    Why Folic Acid 's so important for pregnancy ทำไมต้องเสริม กรด โฟลิกก่อนตั้งครรภ์



    Having a healthy baby means making sure you're healthy, too. One of the most important things you can do to help prevent serious birth defects in your baby is to get enough folic acid every day - especially before conception and during early pregnancy.
    What Is Folic Acid?
    Folic acid, sometimes called folate, is a B vitamin (B9) found mostly in leafy green vegetables like kale and spinach, orange juice, and enriched grains. Repeated studies have shown that women who get 400 micrograms (0.4 milligrams) daily prior to conception and during early pregnancy reduce the risk that their baby will be born with a serious neural tube defect (a birth defect involving incomplete development of the brain and spinal cord) by up to 70%.
    The most common neural tube defects are
    spina bifida (an incomplete closure of the spinal cord and spinal column), anencephaly (severe underdevelopment of the brain), and encephalocele (when brain tissue protrudes out to the skin from an abnormal opening in the skull). All of these defects occur during the first 28 days of pregnancy - usually before a woman even knows she's pregnant.
    That's why it's so important for all women of childbearing age to get enough folic acid - not just those who are planning to become pregnant. Only 50% of pregnancies are planned, so any woman who could become pregnant should make sure she's getting enough folic acid.
    Doctors and scientists still aren't completely sure why folic acid has such a profound effect on the prevention of neural tube defects, but they do know that this vitamin is crucial in the development of
    DNA. As a result, folic acid plays a large role in cell growth and development, as well as tissue formation.


    Getting Enough Folic Acid
    The U.S. Centers for Disease Control and Prevention (CDC) recommends that all women of childbearing age - and especially those who are planning a pregnancy - consume about 400 micrograms (0.4 milligrams) of folic acid every day. Adequate folic acid intake is very important 1 month before conception and at least 3 months afterward to potentially reduce the risk of having a fetus with a neural tube defect.


    So, how can you make sure you're getting enough folic acid? In 1998, the Food and Drug Administration mandated that folic acid be added to enriched grain products - so you can boost your intake by looking for breakfast cereals, breads, pastas, and rice containing 100% of the recommended daily folic acid allowance. But for most women, eating fortified foods isn't enough. To reach the recommended daily level, you'll probably need a vitamin supplement.
    During pregnancy, you require more of all of the essential nutrients than you did before you became pregnant. Although prenatal vitamins shouldn't replace a well-balanced diet, taking them can give your body - and, therefore, your baby - an added boost of vitamins and minerals. Some health care providers even recommend taking a folic acid supplement in addition to your regular prenatal vitamin. Talk to your doctor about your daily folic acid intake and ask whether he or she recommends a prescription supplement, an over-the-counter brand, or both.
    Also talk to your doctor if you've already had a pregnancy that was affected by a neural tube defect. He or she may recommend that you increase your daily intake of folic acid (even before getting pregnant) to lower your risk of having another occurrence.

    Reviewed by: Serdar Ural, MDDate reviewed: October 2004

    KidsHealth





    กรดโฟลิกหรืออีกชื่อหนึ่งที่ใช้เรียกกันทั่วไปว่า "โฟเลต" จัดเป็นวิตามินชนิดหนึ่งในกลุ่มที่ละลายในน้ำ ในร่างกายกรดโฟลิกมีบทบาทสำคัญเกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์ดีเอ็นเอ ซึ่งเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของเซลล์ต่างๆ และมีบทบาทในการสร้างสาคาร์บอน ซึ่งเป็นกลไกการทำงานของดีเอ็นเอในการถ่ายทอดคำสั่งทางพันธุกรรม เพื่อสร้างโปรตีนชนิดต่างๆ รวมทั้งการควบคุมการเจริญเติบโตและพัฒนาการของทารกเมื่อตั้งครรภ์…โฟลิกกลับลดลงภายหลังการปฏิสนธิโดยการผสมของไข่จากแม่และสเปิร์มจากพ่อ จะเกิดเป็นเซลล์ที่มีความครบถ้วนสมบูรณ์ของสารพันธุกรรม หลังจากนั้นเซลล์เซลล์เดียวจะมีการแบ่งตัวเพิ่มปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับการก่อรูปของอวัยวะระบบต่างๆ จนเป็นทารกที่สมบูรณ์ การตั้งครรภ์จึงต้องมีการสร้างสายดีเอ็นเอและโปรตีนเพื่อเป็นองค์ประกอบของเซลล์ และเนื้อเยื่อของระบบต่างๆ จำนวนมาก ดังนั้นจึงมีความต้องการกรดโฟลิกเพิ่มมากขึ้น คิดเป็นจำนวนประมาณ 2 เท่าของคนปกติในขณะที่ร่างกายต้องการกรดโฟลิกมากขึ้น กลับพบว่าระหว่างตั้งครรภ์ลำไส้ สามารถดูดซึมกรดโฟลิกจากอาหารได้ลดลง และมีการสูญเสียกรดโฟลิกทางปัสสาวะมากกว่าปกติ ทำให้พบการขาดกรดโฟลิกในสตรีตั้งครรภ์ได้สูงกว่าคนปกติทั่วไปในระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา วงการแพทย์และวงการโภชนาการ ให้ความสนใจกรดโฟลิกนี้มาก เนื่องจากมีรายงานการศึกษาโดยการตรวจหาระดับกรดโฟลิกในเลือดของมารดาที่ตั้งครรภ์ พบว่ามีมารดาที่มีระดับกรดโฟลิกในเลือดต่ำได้ถึงร้อยละ 25 ซึ่งมีความเสี่ยงต่อการเกิดความผิดปกติ ของพัฒนาการของสมองและระบบประสาทของทารก เพราะในภาวะปกติสมอง และระบบประสาทจะพัฒนาโดยเริ่มจากแผ่นเนื้อเยื่อระบบประสาทแล้วม้วนตัวเป็นท่อเรียกว่า หลอดประสาท ซึ่งมีสองปลายต่อมาปลายหลอดประสาททั้งสองจะปิด โดยปลายท่อด้านหัวจะพัฒนาเป็นส่วนของสมอง ส่วนปลายด้านหางจะพัฒนาเป็นประสาทไขสันหลัง ในกรณีที่มารดามีระดับกรดโฟลิกในเลือดต่ำ จะมีผลทำให้ปลายท่อหลอดประสาททั้ง 2 ด้านไม่ปิด จึงเกิดความพิการของสมองและประสาทไขสันหลัง ซึ่งมีความรุนแรงได้แตกต่างกันหลายระดับ
    ทารกที่ขาด "โฟลิก"ในรายที่เป็นมากจะทำให้ทารกคลอดออกมาโดยไม่มีเนื้อสมอง จึงไม่สามารถมีชีวิตรอดอยู่ได้ จะเสียชีวิตในเวลาไม่นานหลังคลอดส่วนรายที่เป็นน้อยจะพบความพิการของประสาทไขสันหลัง โดยการเกิดความผิดปกติดังกล่าวมีหลายปัจจัยที่เกี่ยวข้องร่วมด้วยปัจจัยสำคัญได้แก่ การมีความผิดปกติที่บางตำแหน่งของยีน ซึ่งซ่อนอยู่ในประชากรทั่วไปได้ระหว่างร้อยละ 5-25 ความผิดปกตินี้จะไม่แสดงอาการใดๆ แต่มีผลต่อเมตาบอลิซึมของกรดโฟลิกในร่างกาย ทำให้มีสารโฮโมซีสทีนในเลือดสูงขึ้น และมีกรดโฟลิกต่ำลงนอกจากนี้อาจมีปัจจัยทางสิ่งแวดล้อม เช่น การได้รับความร้อนในระยะเวลาสั้นๆ จากการเป็นไข้ การประคบด้วยกระเป๋าน้ำร้อนหรืออบซาวน่า รวมทั้งการได้รับยาป้องกันโรคลมชักบางชนิด ซึ่งมารดาที่มีปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้หากได้รับกรดโฟลิกเพิ่มจากอาหารปกติอีกวันละ 400 ไมโครกรัม ในรูปของยาหรืออาหารที่เสริมด้วยกรดโฟลิกจะสามารถป้องกันหรือลดการเกิดความพิการดังกล่าวได้
    ทำไมต้องเสริมโฟลิกก่อนตั้งครรภ์
    เนื่องจากพัฒนาการของสมองและระบบประสาทเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องภายหลังการปฏิสนธิ โดยหลอดประสาทจะปิดอย่างสมบูรณ์ในระหว่างสัปดาห์ที่ 3-4 หลังการปฏิสนธิ (วันที่ 21-28) ซึ่งปกติกว่าที่แม่จะรู้ตัวว่าตั้งครรภ์ โดยสังเกตจากประจำเดือนไม่มาตามกำหนด แล้วจึงไปพบแพทย์ก็ล่วงเข้าสัปดาห์ที่ 3 เป็นอย่างเร็วที่สุด การเริ่มรับประทานกรดโฟลิกในระยะนี้จึงไม่ทันการณ์ดังนั้นหากจะให้ได้ผลจริงๆ จะต้องเริ่มรับประทานกรดโฟลิกก่อนตั้งครรภ์ประมาณ 1-3 เดือน เป็นอย่างน้อย และถ้าจะให้ครอบคลุมถึงการตั้งครรภ์ที่ไม่ได้มีการวางแผนล่วงหน้าให้ครบถ้วนด้วย จะต้องแนะนำให้สตรีวัยเจริญพันธุ์ทุกคนรับประทานกรดโฟลิกเพิ่มทุกวันเป็นประจำในประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งมีอุบัติการณ์ของโรคสมองพิการแต่กำเนิดมากประเทศหนึ่ง ได้รณรงค์ให้สตรีวัยเจริญพันธุ์รับประทานกรดโฟลิกเพิ่มวันละ 400 ไมโครกรัม ในรูปของยาเม็ดหรืออาหารที่เสริมด้วยกรดโฟลิกมาเป็นเวลาไม่น้อยกว่า 5 ปีแล้ว และพบว่าสามารถลดการเกิดความพิการของสมองได้อย่างมีนัยสำคัญ แม้จะมีผู้ที่ทำตามคำแนะนำอย่างครบถ้วนเพียงร้อยละ 30 ก็ตามนอจากนี้ยังพบว่าการรับประทานกรดโฟลิกยังช่วยป้องกันหรือลดความพิการของอวัยวะระบบอื่นๆ เช่น ภาวะปากแหว่งเพดานโหว่ และโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด ทั้งช่วยลดภาวะแทรกซ้อนจากการตั้งครรภ์ เช่น ภาวะรกลอกตัวก่อนกำหนด ภาวะการแท้งบุตร และภาวะครรภ์เป็นพิษด้วยความจริงกรดโฟลิกมีในอาหารที่เรารับประทานเป็นประจำ โดยพบมากใน ผักใบเขียว ถั่วลันเตา ตับและผลไม้บางชนิด
    ปริมาณกรดโฟลิกในอาหารชนิดต่างๆ
    คะน้า (ดิบ) คะน้า (สุก) กระหล่ำปลี (ดิบ) กระหล่ำปลี (สุก)กระหล่ำดอก (ดิบ) กระหล่ำดอก (สุก) ปวยเล้ง (ดิบ) ปวยเล้ง (สุก) ผักกาดหอม (ดิบ) ผักบร็อกโคลี (ดิบ) ผักบร็อกโคลี (สุก) หน่อไม้ฝรั่ง (ดิบ) หน่อไม้ฝรั่ง (สุก) ถั่วลันเตา (ดิบ) ถั่วลันเตา (สุก) น้ำส้ม ตับหมู (3 ออนซ์) ตับไก่ (ชิ้น)ความต่างของ "โฟลิก" ในรูปอาหารกับรูปยาเม็ดเนื่องจากกรดโฟลิกเป็นวิตามินที่ถูกทำลายได้ด้วยความร้อน ดังนั้นเมื่อปรุงอาหารโดยใช้ความร้อน จะทำให้มีการสูญเสียกรดโฟลิกได้ตั้งแต่ร้อยละ 50-95 นอกจากนี้กรดโฟลิกที่มีในอาหารจะถูกดูดซึมได้น้อยกว่า (ประมาณร้อยละ 50) เมื่อเทียบกับกรดโฟลิกที่รับประทานในรูปของยาเม็ด ดังนั้นแม้ผู้ที่ตั้งครรภ์จะได้รับประทานอาหารเหล่านี้เป็นประจำอยู่แล้ว ก็ยังมีโอกาสที่จะเกิดการขาดกรดโฟลิกได้ ยิ่งผู้ที่มียีนผิดปกติแฝงอยู่ ยิ่งมีความจำเป็นต้องได้รับกรดโฟลิกมากขึ้นเป็นพิเศษกว่าคนทั่วไป
    สำหรับในบ้านเรา แม้จะพบความพิการทางสมองในทารกแรกเกิดและมีผู้ที่มียีนผิดปกติแฝงอยู่ได้ แม้ไม่สูงเท่าประชากรในประเทศทางตะวันตก แต่ก็ควรรับประทานกรดโฟลิกเพิ่มวันละ 400 ไมโครกรัม เช่นเดียวกัน ซึ่งกรดโฟลิกชนิดเม็ดที่มีจำหน่ายมี 2 ขนาด คือ 1 มิลลิกรัม และ 5 มิลลิกรัม ซึ่งหากใช้ขนาด 1 มิลลิกรัม ก็รับประทานวันละครึ่งเม็ด แต่หากเป็นขนาด 5 มิลลิกรัม ให้รับประทานเพียงวันละ 1/10 เม็ด"โฟลิก" ชนิดเม็ด แค่ไหนไม่อันตรายโดยทั่วไปกรดโฟลิกเป็นยาที่มีความปลอดภัยสูง จะมีข้อควรระวังเฉพาะในผู้ที่รับประทานอาหารมังสวิรัติ ซึ่งมีโอกาสเกิดภาวะซีดและปลายประสาทอักเสบจากการขาดวิตามินบี 12 การรับประทานกรดโฟลิกในขนาดสูงๆ จะทำให้บดบังอาการ และทำให้การวินิจฉัยโรคล่าช้า จนเกิดการทำลายของปลายประสาทอย่างถาวรได้อย่างไรก็ตามเพื่อความปลอดภัยขอแนะนำให้รับประทานกรดโฟลิกไม่เกินวันละ 1 มิลลิกรัม (10,000 ไมโครกรัม) สำหรับท่านที่ไม่ชอบรับประทานยา การเพิ่มการรับประทานอาหารที่มีกรดโฟลิกสูงแทนยาเม็ด อาจไม่ได้ผลดีเท่าที่ควรเนื่องจากเหตุผลดังที่ได้กล่าวมาแล้ว และในบ้านเรายังไม่มีผัก หรือธัญพืชที่เสริมด้วยกรดโฟลิกจำหน่าย ดังนั้นการรับประทานกรดโฟลิกในรูปยาเม็ดยังเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
    ที่มา.. นิตยสารรักลูก ปีที่ 21 ฉบับที่ 245 มิถุนายน 2546